"Gedurende de expeditie van 1886, die werd gemaakt naar het paralelle universum, werden onze ontdekkingsreizigers geleid naar de Dertien Grote Steden. Een van deze steden was Titan, de befaamde onderwater stad. Gelegen in het midden van de grootste oceaan is Titan een van de steden is het moeilijkst is om te bereiken afzien van de zwevende stad New Alexandria. Deze Atlantische reliek, samen met nog veel meer gelijke stukken, was gevonden dichtbij de grenzen van Titan. Onze ontdekkingsreiziger waren geschokt toen ze ontdekten dat de stad Atlantis bestond in deze paralelle wereld maar ook in hun eigen. Toen we onze verhalen met hun deelde merkten we dat er veel overeenkomsten waren. De meest opmerkelijke was dat ze beide verdwenen waren en niet langer bestonden. Titan zoekt al jaren onderwater naar de mogelijke locatie van de oude stad. De meeste mogelijke locatie is ontdekt door de ontdekking van de relieken. Duizenden van deze vrouwelijke standbeelden zijn gevonden in een groot gebied en allemaal op de randen van een klif. Wanneer ze al die plekken in kaart hadden gebracht vormde dit een cirkelvormige omtrek die ongeveer de grote had van de stad rond een krater. Deze standbeelden werden bij elkaar gebracht en degene die kapot waren kon je goed het machinewerk aan de binnenkant zien. Na onderzoek werd duidelijk dat het machinewerk gelijk is aan het machinewerk van tegenwoordig, hoewel het standbeeld van duizenden jaren eerder is. Dit liet hen geloven dat Atlantis een de eerste Grote Stad was waarna al de andere steden volgenden. Het gebruik van de mechanische standbeelden leek nutteloos; misschien waren ze een oude vorm van de sensor? Of misschien een vreemde luxe? Hun cirkelvormige formatie rond de krater bracht ook veel samenhangende geruchten. Veel vragen kwamen naar boven tijdens de stop in Titan van de ontdekkingsreizigers."
